سخنرانی مدیرکل سازمان بین المللی کار "روز بین المللی تعاون"

Statement | 03 July 2020

روز بین المللی تعاون سال جاری فرصتی بسیار مغتنم برای اینجانب فراهم نموده است تا به دو امر بپردازم.
نخست، تاکید بر پیوندهای قوی و تاریخی که سازمان بین المللی کار را با نهضت جهانی تعاون پیوند می دهد.
درست یکصد سال پیش، سازمان بین المللی کار، واحد تعاون خود را ایجاد کرد. آقای آلبرت توماس، اولین مدیر کل سازمان، تعاونگری برجسته بود. و تا امروز، سازمان بین المللی کار همچنان تنها بخش از نظام سازمان ملل است که اختیارات صریحی در مورد تعاونی ها دارد.
ما اختیارات و تعهدات مذکور را بسیار جدی تلقی می کنیم. به این موضوع در اعلامیه سده برای آینده کار مصوب کنفرانس سال گذشته بین المللی کار نیز اشاره شده است. و البته که در شرایط بحرانی کنونی با وجود پاندمی کووید 19 که دنیای کار را در ورطه خود فرو برده است، این موضوع از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.
وجود اتحادیه بین المللی تعاون به عنوان شرکای سازمان در زمینه ترویج تعاون بسیار مغتنم و میمون است. اینجانب یکصدوبیست پنجمین سالگرد اتحادیه و پیشینۀ طولانی دست آوردهای بیشمار آن برای پیشبرد آرمان عدالت اجتماعی را به اتحادیه تبریک و شادباش می گویم.
در این راستا، مایلم بر اهمیت حیاتی موضوع این روز جهانی یعنی "تعاونی ها برای اقدام اقلیمی"تاکید نمایم.
یکی از آثار پاندمی کنونی، یادآوری این موضوع بود که تا چه حد دنیای کار به تغییرات اقلیمی مرتبط است و اینکه برای مبارزه با آن باید چه نقش محوری ایفا کند.
علت آن دقیقا این است که الگوی تعاون، اقدامات کوتاه مدت را با چشم انداز بلند مدت همتراز می کند و از این وادی می تواند بینشی ارزشمند نسبت به نحوه مقابله با بحران های جهانی، خواه پاندمی باشد یا تغییرات اقلیمی، به ما بدهد.
در طول بحران کووید 19، تعاونی های تولیدی و مصرف در حفظ و پایداری زنجیره های تامین کالاها و خدمات اساسی با روی آوردن به جوامع خود و "بومی سازی مجدد" اقتصادها نقش حیاتی ایفا کرده اند. تعاونی های مالی با ایجاد صندوق های همبستگی از کسب و کارهای متاثر از بحران و افراد آسیب دیده حمایت کرده اند. تعاونی های صنعتی، کارگری و اجتماعی محصولات و خدمات خود را به منظور تامین تقاضاهای اضطراری محلی برای تجهیزات حفاظتی، اقلام خوراکی و مراقبت های اجتماعی تغییر داده اند.
این رویکرد مبتنی بر "منابع محلی" نه تنها از جوامع در زمان های بحران حمایت می کند بلکه به سازگاری و کاهش تغییرات اقلیمی نیز کمک می کند.
این امر زمانی آشکارتر می شود که تعاونی ها برای پایداری کشاورزان داخلی محصولات بیمه ای مشترک برای تولیدات کشاورزی ارائه می کنند یعنی تعاونی های کشاورزی که از ایجاد تنوع در محصولات کشاورزی به عنوان روشی برای مقاوم سازی در برابر خشکسالی حمایت می کنند یا زمانی که مدیریت آبخیزداری را برای حفظ و حراست از منابع طبیعی ارزشمند بهبود می بخشند.
نسل جدید تعاونی ها درخط مقدم و پیشرو گذار به بهره برداری از انرژی تجدیدپذیر متعلق به جامعه، مهار نیروی باد و خورشید و نیز گازهای زیستی است.
به این ترتیب، تعاونی ها و دیگر الگوهای اقتصاد اجتماعی و همبستگی باید بخش لاینفک راه حل هایی باشند که ما با رویارویی با چالش های عظیم بازسازی بهینه تر از پیش مدنظر قرار می دهیم. اگر خواهان ساختن آیندۀ کار انسان محوری هستیم که البته عادلانه تر و سبزتر است؛ آیندۀ کاری در خدمت مردم و کره زمین، اگر به راستی خود را به تحقق دستورکار 2030 سازمان ملل متعهد می دانیم، در آن صورت باید اطمینان حاصل کنیم که تعاونی ها همچنان بازیگران اصلی هستند که همواره بوده اند.